انگشتر نواری گرد است که معمولاً از فلز است و به عنوان جواهرات زینتی استفاده می شود. اصطلاح "حلقه" به خودی خود همیشه نشان دهنده جواهرات پوشیده شده روی انگشت است. 

اگر قسمت دیگری از بدن به عنوان زینت پوشیده شود ، قسمت بدن در این اصطلاح مشخص می شود ، مثلاً گوشواره ها ، حلقه های گردن ، حلقه های بازو و انگشترهای انگشتان پا. حلقه ها همیشه به سختی در اطراف یا در بخشی از بدن که تزئین می شوند قرار می گیرند ، بنابراین بندهایی که به آرامی پوشیده می شوند ، مانند یک دستبند ، حلقه نیستند. حلقه ها ممکن است تقریباً از هر ماده سخت ساخته شده باشند: چوب ، استخوان ، سنگ ، فلز ، شیشه ، سنگ قیمتی یا پلاستیک. ممکن است آنها با سنگهای قیمتی (الماس ، یاقوت ، یاقوت کبود یا زمرد) یا با انواع دیگر سنگ یا شیشه ست شوند.

اگرچه برخی از آنها انگشترها را فقط به عنوان زینت آلات یا به عنوان نمایانگر ثروت آشکار می دانند ، اما انگشترها دارای عملکردهای نمادین در رابطه با ازدواج ، موفقیت های استثنایی ، مقام یا مقام بالا ، عضویت در یک سازمان و مواردی از این دست هستند. می توان از انگشترهایی به عنوان نشان های ورزشی استفاده کرد که ممکن است روی مهر و موم نقش بسته باشد یا با محفظه کوچکی مجهز شود که در آن چیزها را پنهان کند. در افسانه ها ، افسانه ها و داستان ها ، حلقه ها اغلب دارای اهمیت معنوی یا ماورا sup طبیعی هستند.

نماد انگشتر برای هر انگشت

برای قرار دادن انگشتر ، هر انگشت دارای یک ارتباط یا معنی نمادین بود (که بیشتر آنها در دوران باستان گم شده و با فرهنگ متفاوت بود) ، از نظر ناظران قابل توجه است.

چهارمین رقم یا انگشت حلقه دست چپ به مکانی معمول برای پوشیدن حلقه های نامزدی ، نامزدی و عروسی در بسیاری از جهان تبدیل شده است ، اگرچه در برخی از کشورها از انگشت دست راست استفاده می شود. این رسم در طول جنگ جهانی دوم عملاً به عنوان قاعده ای برقرار شد.

استفاده از انگشت چهارم دست چپ ("انگشت حلقه") با این باور قدیمی مرتبط است که انگشت حلقه دست چپ توسط یک رگ مستقیم به قلب متصل می شود: ورید آموریس یا رگ عشق. این ایده در قرن 16 و 17 انگلیس رواج داشت ، زمانی که هنری سوینبرن در کتاب خود در مورد ازدواج به آن اشاره کرد. می توان آن را در روم باستان جستجو کرد ، زمانی که جیلیوس با استناد به اپیانوس گفت که مصریان باستان عصب خوبی پیدا کرده اند که انگشت چهارم را به قلب متصل می کند. 

گاهی اوقات انگشترها برای آویز کردن از دستبندها یا گردنبندها دوباره هدف قرار می گیرند.

انگشتر به طور سنتی در انگشت کوچک صورتی یا انگشت کوچک پوشیده می شود. 

انگشتر سنگ تولد و / یا انگشتر سنگ "تولد" به طور معمول بر روی انگشت اول دست راست پوشیده می شود و به ترتیب نشان دهنده ماه و روز هفته ای است که حامل در آن متولد شده است.

حلقه های تعویذ ، که برای اهداف مختلف از محافظت (حلقه های پنچری) گرفته تا تقویت خصوصیات شخصی (خرد ، اعتماد به نفس ، موقعیت اجتماعی و غیره) معنی دار است ، روی انگشتان مختلف پوشیده می شود ، که اغلب به هدف طراحی حلقه یا ویژگی های سنگ سنگ بستگی دارد. اگرچه تصور بر این بوده است که انگشترهای حرز که برای اهداف خاص روی انگشتان خاصی استفاده می شود قدرت آنها را افزایش می دهد ، اما اکثر مردم آنها را فقط روی هر انگشتی که روی آن قرار بگیرند می بندند.

حلقه های شست در اصل برای محافظت انگشت شست در برابر صدمات ناشی از پرتاب تیر به کار رفته و نشانه تیراندازی با کمان است.

منبع محتوا: ویکی پدیا